Thursday, December 18, 2008

Every Day is a Mother's Day

Hari ni aku bawak bekal. Mak aku nak kena operate cataract, jadi semalam dia pergi hospital. Jadi, anak-anak sedara aku (anak-anak kakak sulung aku) datang babysit anak-anak aku yang mak aku jaga. Then malam tadi tido kat rumah. So, plus ayah, mak, aku and hubby, ada lagi 2 orang budak yang selalu lapar perut.

Memandangkan ada orang, mak aku buatlah breakfast yang agak grand. Mak aku buat nasik lemak. Actually, kepada sesetengah orang, nasi lemak tu, tak de lah grand mana, kan? Tapi mak aku dah 70 tahun. Mata pun dah tak berapa nak nampak. And still, bila ada anak cucu, sure mak aku nak masak kat diorang. So, kalau bagi korang itu tak grand, tak pe lah, sebab pada aku dah maha grand dah.

Biasalah, bila mak aku buat sarapan grand-grand ni, sure dia suruh aku bawak bekal. Alahai. Selalunya, waktu lunch ialah waktu aku bersosial dengan kawan-kawan. Makan setengah pinggan je pun. Selalunya aku borak. Dan borak. Dan borak. Serta minum Nescafe ais. Ahhh. Best.

Jadi, kalau aku bawak bekal, agak mengganggu rutin harian lunch aku. Tapi, mak aku julung-julung kali buat sarapan. Dan aku jarang sekali dapat bawak bekal daripada mak aku lagi akhir-akhir ni. Tapi, aku nak borak-borak jugak dengan kawan-kawan aku. Termangu-mangu jugak aku pagi tadi sebelum nak bungkus nasik lemak yang yang mak aku buat tu.

Tiba-tiba, mak aku cakap, "Bawak ajelah. Kalau tak makan pun, buang je. Kalau buang kat pejabat, mak tak tahu pun."

*gulp*

Aku jadi sedih.

Hari ni, aku lunch sorang-sorang kat meja dengan nasi lemak yang mak aku bekalkan. Sebab aku sayang mak aku.

Gambar untuk tujuan kosmetik. Tidak ada kena-mengena dengan nasik lemak mak aku.

No comments:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...